غذاها
تهران، بزرگترین شهر کشور که قبلا در رابطه با جاذبههای دیدنی آن صحبت کرده بودیم، به عنوان پایتخت که پذیرای مهاجران بسیار زیادی از سراسر ایران است. در حال حاضر ساکنان این شهر بیشتر مهاجران هستند و هرکدام با خود فرهنگ و غذاهای محلیشان را به اینجا آوردهاند. در نتیجه گفتن این موضوع که به طور دقیق غذای محلی و سنتی شهر تهران چیست کار دشواری است. به دلیل کلان شهر بودن، برندهای مختلف غذایی با ساختار امروزی در آن سرمایه گذاری و اقدام به تاسیس شعبات فراوان نمودهاند.
مصرف برنج در میان مردم بهعنوان وعده اصلی غذایی مثل امروز زیاد مرسوم نبود. شبعید، مهمانیها و مراسم ویژه مثل عروسی و عزاداری وقت طبخ برنج بهویژه از نوع زعفرانیاش بود.
اشکنه اسفناج
آش شله قلم کار
دمپختک
ته چین فیروزکوه
سرگنجشکی
دمی بلغور جو
والک پلو
لوبیا پلو
سوغات
شاید فکر کنید که تهران سوغات زیادی ندارد که تا حدودی هم حق دارید، چون بیشتر صنایعدستیای که در آن وجود دارد را میتوان در شهرهای دیگر که خودشان تولیدکنندهاند، پیدا کرد. سوغات این شهر، برای اکثر مردم ناشناخته است و تصورشان این است که کالا یا محصول خاصی مختص به خود ندارد و شهری صنعتی است که بیشتر کالاهایی که در آن به چشم میخورد محصلات کارخانه های آن می باشد، امّا این تصوری اشتباه است. می توان تنوع زیادی را از نظر صنایع دستی و سوغات مشاهده کرد.
شهریار یکی از شهرستان های خوش آب و هوا استان تهران است که بستری خوبی برای پرورش میوه های مختلف و محصولات کشاورزی مانند انواع میوه، چغندر، غلات فراهم کرده، که در این بین انگور و کشمش سرآمد است.
فیروز کوه هر ساله محصول قابل توجهی از گیلاس و آلبالو را در استان تأمین می کند و در حاشیه آن میتوان کارگاه های لواشکسازی و آلبالو خشکه و … را پیدا کرد. حتما در کوچه و بازار آلبالو خشکه و لواشک های بسیاری را دیدهاید که دهانتان را آب میاندازند، شاید بهتر است بدانید که منبع آن در فیروزکوه است.